Karierę bojową rozpoczęły Tygrysy niezbyt fortunnie. 8 lipca 1942 roku postanowiono sformować w przyspieszonym tempie kompanię czołgów PzKpfw VI Ausf.H1 "Tiger" (była to 1.kompania 502 Batalionu Czołgów Ciężkich) i skierować ją na front pod Leningradem. Debiut bojowy miał nastąpić 29 sierpnia, lecz większość czołgów została unieruchomiona przez awarie. Po niezbędnych naprawach, 22 września czołgi zostały ponownie skierowane do akcji. Niestety i tym razem atak nie powiódł się. Tygrysy poruszające się wśród bagien, po wąskich leśnych drogach znalazły się pod ostrzałem artylerii. Grząski grunt uniemożliwił manewrowanie, a celny ogień dział przeciwpancernych szybko unieruchomił trzy i uszkodził czwarty czołg. To niepowodzenie miało nie tylko charakter taktyczny. Wprowadzając do walki w pełni nie gotowe czołgi Niemcy przedwcześnie zdradzili tajemnicę posiadania nowego środka bojowego i co za tym idzie możliwość przyszłego zaskoczenia. Kolejną jednostką wysłaną do walki był 501.sPzAbt. Batalion został przerzucony w listopadzie 1942 roku do Tunezji w Północnej Afryce, a już na początku grudnia wziął udział w bitwie pod Teboura. Następne jednostki tworzono w miarę napływania nowego sprzętu. Tygrysy były widoczne wszędzie tam gdzie decydowały się losy wojny w Europie, począwszy od walk o Leningrad i Charków, poprzez bitwy: na łuku kurskim i w Normandii na obronie Berlina skończywszy.
Na swoje czasy "Tygrys" był świetną konstrukcją, o wielkiej sile ognia, którą zawdzięczał potężnej armacie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz